در حال حاضر محققان دریافته‌اند که به تعویق انداختن کارها یک دلیل ژنتیکی دارد و به عنوان یکی از صفات تکانشگری محسوب می‌شود و ممکن است این افراد این صفات را به ارث برده باشند.
بر اساس یافته‌های این تحقیق، میزان انتقال وراثت ژن به تعویق انداختن امور 46 درصد و تکانشگری 49 درصد است. پس شما مقصر نیمی از انگیزه انجام کاری از روی هوس هستید.
دانیل گاستوسان، محقق روانشناسی دانشگاه کلرادو و سرپرست این تحقیق اظهار کرد: ما به تعویق انداختن امور و تکانشگری افراد را فراموشی اهداف و لزوم انجام ندادن سریع آن‌ها می‌دانیم.
محققان در این تحقیق، 181 دوقلوی همسان و 166 دوقلوی غیر همسان 23 ساله را در واکنش به پرسشنامه مورد نظر، تحلیل و بررسی کردند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد: هر دو صفت به تعویق انداختن امور و تکانشگری که از ریشه‌های مشابهی در تاریخ تکامل ما برخوردارند، قابل وراثت هستند.
وی در ادامه افزود: ما می‌خواهیم علت بیشتر به تعویق انداختن امور در برخی افراد را که موجب واکنش تند و بدون تفکر می‌شود، بیابیم.
نتایج نشان می‌دهد این دو مورد در افراد به یک میزان وجود دارد و هیچ یک بدون دیگری نیست، اما محققان تاکید کردند شناسایی علت و معلول آن‌ها دشوار است. آنان نمی‌توانند با اطمینان اظهار کنند که به تعویق انداختن به دلیل تکانشگری است یا تکانشگری به دلیل تمایلات تعویق انداختن است.
تکانشگری به نظر یک خصیصه است که در طولانی مدت وجود دارد و عامل تعویق، دستاورد جهان مدرن امروز است.